Η Νιτσεϊκή θεώρηση του Χριστιανισμού αποτελεί κατά κύριο λόγο μία μελέτη των κειμένων του Νίτσε σε σχέση με τη Χριστιανική θρησκεία. Κατατίθεται μια τελική και σφαιρική ιδέα περί Χριστιανισμού με πυξίδα τα κείμενα και την προσωπικότητα του ίδιου του φιλοσόφου. Εξετάζονται τα σημεία στα οποία αναφέρεται ο ίδιος ο φιλόσοφος στο θέμα του Χριστιανισμού. Το βιβλίο παρακολουθεί χρονολογικά τα κείμενα του φιλοσόφου που αφορούν στο Χριστιανισμό καθώς και τον τρόπο, τις συνθήκες υπό τις οποίες διαμορφώθηκε αυτή η σχέση αλλά και τους παράγοντες που την επηρέασαν. Ένα άλλο θέμα που αναδεικνύεται είναι ο διαχωρισμός της πραγματικής σχέσης του Νίτσε με το Χριστιανισμό από τη σχέση του Νίτσε με το Χριστό.
Ο Θεός για τον Νίτσε είναι νεκρός, όχι γιατί εξέλειψε ως δυνάμει υπάρχουσα αιτία ή οντότητα αλλά γιατί η ύπαρξή του δεν έχει απολύτως κανένα νόημα για τον άνθρωπο. Εφόσον δεν μπορούμε να γνωρίσουμε το πριν και το μετά της ύπαρξής μας, δεν έχει κανένα απολύτως νόημα η θυσία του ενδιάμεσου της ύπαρξης στην ανυπαρξία ενός δυνητικά υπάρχοντος επέκεινα. Οπότε αυτό που απομένει είναι το εδώ της ύπαρξης, η ενεργητική υπηρεσία της ζωής ως αδικίας στη δικαιοσύνη της καταστροφής μας. Προερχόμαστε από την ανυπαρξία και οδεύουμε απαρέγκλιτα προς αυτήν, οδεύουμε προς την απρόσκοπτη δικαίωση του μη όντος ως οντολογικές περιπτώσεις κατάφωρης αδικίας στο δίκαιο της φθοράς, της τελευτής. Δεν γνωρίζουμε τις αρχές της ύπαρξής μας, ούτε που θα καταλήξουμε μετά από αυτή. Κατά συνέπεια είναι άνευ νοήματος το εγχείρημα ερμηνείας αυτού του προγενέστερου ή μεταγενέστερου ημών επέκεινα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
